About David Wilson
Independent journalist credits:
|
AUSTRALIA
News Corp MoneySaver
ANZ Your World
Sydney Morning Herald
Melbourne Age
NineMSN
Telstra IN:SIGHT
Telstra Smarter
|
USA
PRI.org
Prototype [Cato Institute]
Men’s Health
Women’s Health
Success magazine
New York Times
CMO by Adobe
Startrek.com by CBS
|
|
UK
London Telegraph
Independent
Cambridge University Press
Times Literary Supplement
New Statesman
MSN UK
Guardian
|
ASIA
Asia Times
South China Morning Post
International Herald Tribune
Far Eastern Economic Review
Action Asia
The Nation
Malaysia Star
Vice Asia
|
Shtick:
A recovering print journalist, David has explored much of SE Asia and every subject from terrorism to hairdryers. If he has specialisms, they are business and travel. He has a degree in writing studies from Middlesex University and a diploma in journalism from the London College of Communication [internships at the Guardian and Independent].
In his spare time, he does strength training exercises on vacant park benches and hangs out with domestic cats. David is a non-zealous GINK – green inclinations, no kids.
Contact: Tap your question into the comment box and he’ll reply asap.
David Wilson journalism 
Nice to meet you
cheers
i really love extreme sports because it really gives me some aderenalin rush.`
My own, personal web page
<img src="http://www.foodsupplementcenter.com/yohimbe-side-effects/ “>
Quite a list you have here David. Looking forward to being able to help you more on some of your stories.
Cheers,
Freddy
Excellent post. I was checking continuously this blog and I’m impressed! Extremely helpful info specially the last part 🙂 I care for such information a lot. I was looking for this certain information for a long time. Thank you and good luck.
Thank you, Cairns Australia. Much appreciated. David.
Hi, I work at the BBC. How can I contact you via email for story idea?
Thank you
Your ‘commission a story’ link is broken – I’d like to chat with you about a story to see if you’re interested
Hi David,
I enjoyed your article: Is banking getting too complicated?
Not sure if you noticed us in the Business Section of the Courier Mail on Monday – We were featured for our EyePrint Biometric technology and an app we developed to showcase it.
http://www.couriermail.com.au/business/company-creates-smarter-safer-app-to-store-confidential-information/story-fnihsps3-1227457740214
The end of your article was quite dramatic, but not-quite-true for the EyePrintID software we have. We have the capability to revoke an encrypted security key which was generated using your biometrically unique EyePrint, and then generate a new one.
Unlike fingerprints the EyePrint is not used literally and therefore provides far better security.
Feel free to get in touch if you’d like to discuss this further.
Best Regards,
Glen Wade
CTO, TSWG
Hi David,
! saw your article on cashless economies. I am developing a model to scale the ROI of gifting over money. I call it crowd finding. Please look at my links here:
http://independent.academia.edu/theqse
Theqse (thesk) stands for The Quality Status Economy.
I hope you like the material and wish to write about it.
Regards,
Frederick
theqse@gmail.com
Not a fit for me, Frederick. Thank you anyway.
Really? With all the work you are looking at on cashless economies and money difficulties, this does not interest you? I guess you do not see the scope. One day you will. Thanks.
Are you of Aboriginal or Torres Strait Islander Origin?
Hi Peter, no. I’m Anglo-Aussie with a bit of ancient Viking thrown in. Why do you ask?
Thank you for the quick answer!
I’m a Communications student at UTS, doing a project on the reporting of Aboriginal issues in Australian news media, and doing some research to figure out who is writing about Aboriginal issues.
Oh good – strikes me as an area that warrants more coverage.
Hello David
i am just making my own website and so poor do it due to i just post comments few websites .
and i have questions : please tell me more about policy is wrong and illegally or it ‘s ok on it .
so small please show me more about policy with right ways and my website is :https://wordpress.com/view/vetoeum.photo.blog
អាមេរិកពិន័យក្រុមហ៊ុនចិនមួយចំនួនដែលប្រើទឹកដីកម្ពុជានាំទំនិញទៅកាន់អាមេរិកមិនបង់ពន្ធ
ដោយ ថន ថារ៉ូ
2019-06-19
អនុប្រធានស្ដីទីនៃស្ថានបេសកកម្មស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកប្រចាំនៅកម្ពុជា លោក អេរិន ឆ្វាតជេស (Arend Zwartjes) ក្នុងកម្មវិធីមួយនៅសាកលវិទ្យាល័យបាត់ដំបង កាលពីថ្ងៃទី៧ ធ្នូ ២០១៧។
អ្នកនាំពាក្យស្ថានទូតអាមេរិកប្រចាំក្រុងភ្នំពេញ លោក អេរិន ឆ្វាតជេស (Arend Zwartjes) ប្រាប់អាស៊ីសេរីមុនការផ្សាយបន្តិចនេះថា ក្រសួងសន្តិសុខមាតុភូមិរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានផាកពិន័យក្រុមហ៊ុនចិនមួយចំនួន ដែលបានប្រើប្រាស់ផែខ្មែរ ដើម្បីគេចវេះការបង់ពន្ធទំនិញនាំចូលសហរដ្ឋអាមេរិក។ លោកថា ក្រុមហ៊ុនចិនទាំងនោះមានទីស្នាក់ការក្នុងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសនៃក្រុងព្រះសីហនុ។ ទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកមិនបានបញ្ជាក់លំអិតទេទាក់ទងនឹងរឿងនេះ ដោយលោកបង្វែរសំណួររបស់អាស៊ីសេរីទៅកាន់ក្រសួងសន្តិមាតុភូមិរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។
កាលពីដើមខែឧសភាកន្លងទៅ លោក អេរិន ឆ្វាតជេស ធ្លាប់បានប្រាប់អាស៊ីសេរីថា ក្រសួងសន្តិសុខមាតុភូមិអាមេរិក បានផ្តល់ឈ្មោះក្រុមហ៊ុនចិនមិនតិចជាង៥ឡើយ ដែលមានការិយាល័យនៅកម្ពុជា ទៅឱ្យភ្នាក់ងារគយនិងការពារព្រំដែនរបស់ខ្លួន ដើម្បីស៊ើបអង្កេតនិងត្រួតពិនិត្យទៅតាមច្បាប់សហរដ្ឋអាមេរិក ដែលក្នុងនោះរួមមានការផាកពិន័យផ្នែករដ្ឋបាល និងការដាក់ពិន័យផ្នែកព្រហ្មទណ្ឌជាដើម។ លោកបន្តថា ទឹកប្រាក់ដែលក្រុមហ៊ុនចិនទាំងនោះ បានគេចវេះក្នុងការបង់ពន្ធដល់អាជ្ញាធរអាមេរិកមានចំនួនរាប់សែន រហូតដល់រាប់លានដុល្លាអាមេរិក ហើយទំនិញដែលក្រុមចិនទាំងនោះនាំចូលមានដូចជា ឈើក្ដារធ្វើកម្រាលឥដ្ឋ ទំពក់ដែកព្យួរខោអាវ អាស៊ីតអាម៉ីណូ (Amino Acid) ម្សៅអាហារធ្វើពីពោត ស្រូវ ឬដំឡូង និងបំពង់ដែកថែបជាដើម។
ទាក់ទងនឹងរឿងនេះដែរ អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា លោក ផៃ ស៊ីផាន បដិសេធថា មិនបានដឹងព័ត៌មាននេះទេ ប៉ុន្តែលោកធ្លាប់ប្រាប់អាស៊ីសេរីកាលពីពេលថ្មីៗនេះថា កម្ពុជាស្វាគមន៍ចំពោះការស្រាវជ្រាវស៊ើបអង្កេតរបស់អាជ្ញាធរអាមេរិកទាក់ទងនិងការលើកឡើងដែលថា មានក្រុមហ៊ុនចិនមួយចំនួនបានប្រើប្រាស់ទឹកដីកម្ពុជា ក្នុងការនាំទំនិញដែលផលិតក្នុងប្រទេសចិនទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក ដោយរំលោភច្បាប់ពន្ធដារសហរដ្ឋអាមេរិក។ លោកបានហៅអំពើទាំងនោះថា ជាបទឧក្រិដ្ឋហើយកម្ពុជាមិនបានចូលរួមពាក់ព័ន្ធនោះទេ។ លោកបន្តថា ការបញ្ចេញទំនិញមិនបានផលិតនៅកម្ពុជាហើយបិទស្លាកកម្ពុជា ដើម្បីនាំចូលទៅប្រទេសដទៃទៀត គឺជាអំពើឧក្រិដ្ឋ។ លោកថា កម្ពុជាចង់បាននូវកិច្ចសហប្រតិបត្តិការដែលបង្កើនទំនាក់ទំនងល្អក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្មរវាងប្រទេសទាំងអស់ ដោយរាប់ទាំងអាមេរិកនិងប្រទេសចិនផងដែរ។
ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានរយទ័រ (Reuters) ផ្សាយឱ្យដឹងថា តំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសក្រុងព្រះសីហនុ ដែលគ្រប់គ្រងដោយក្រុមហ៊ុនចិន គឺជាការវិនិយោគរួមគ្នារវាងប្រទេសចិននិងកម្ពុជា ក្នុងកម្មវិធីនៃគំនិតផ្ដួចផ្ដើមខ្សែក្រវាត់និងផ្លូវរបស់ចិន ហើយតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសនោះ ផលិតវាយនភណ្ឌ សំលៀកបំពាក់ និងរបស់ប្រើប្រាស់ធ្វើពីស្បែកជាដើម។
ក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មនៃការអនុគ្រោះពន្ធ GSP របស់អាមេរិក ដែលបានពង្រីកបន្ថែមកាលពីឆ្នាំ២០១៦ សហរដ្ឋអាមេរិក អនុញ្ញាតឱ្យកម្ពុជានាំចូលទំនិញដែលផលិតក្នុងប្រទេសកម្ពុជាទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិកដោយរួចពន្ធ នូវទំនិញមួយចំនួនដូចជា កាតាប កាបូប វ៉ាលី និងរបស់របរមួយចំនួនទៀតដែលធ្វើពីស្បែក៕
អាមេរិកពិន័យក្រុមហ៊ុនចិនមួយចំនួនដែលប្រើទឹកដីកម្ពុជានាំទំនិញទៅកាន់អាមេរិកមិនបង់ពន្ធ
ដោយ ថន ថារ៉ូ
2019-06-19
អ្នកនាំពាក្យស្ថានទូតអាមេរិកប្រចាំក្រុងភ្នំពេញ លោក អេរិន ឆ្វាតជេស (Arend Zwartjes) ប្រាប់អាស៊ីសេរីមុនការផ្សាយបន្តិចនេះថា ក្រសួងសន្តិសុខមាតុភូមិរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានផាកពិន័យក្រុមហ៊ុនចិនមួយចំនួន ដែលបានប្រើប្រាស់ផែខ្មែរ ដើម្បីគេចវេះការបង់ពន្ធទំនិញនាំចូលសហរដ្ឋអាមេរិក។ លោកថា ក្រុមហ៊ុនចិនទាំងនោះមានទីស្នាក់ការក្នុងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសនៃក្រុងព្រះសីហនុ។ ទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកមិនបានបញ្ជាក់លំអិតទេទាក់ទងនឹងរឿងនេះ ដោយលោកបង្វែរសំណួររបស់អាស៊ីសេរីទៅកាន់ក្រសួងសន្តិមាតុភូមិរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។
កាលពីដើមខែឧសភាកន្លងទៅ លោក អេរិន ឆ្វាតជេស ធ្លាប់បានប្រាប់អាស៊ីសេរីថា ក្រសួងសន្តិសុខមាតុភូមិអាមេរិក បានផ្តល់ឈ្មោះក្រុមហ៊ុនចិនមិនតិចជាង៥ឡើយ ដែលមានការិយាល័យនៅកម្ពុជា ទៅឱ្យភ្នាក់ងារគយនិងការពារព្រំដែនរបស់ខ្លួន ដើម្បីស៊ើបអង្កេតនិងត្រួតពិនិត្យទៅតាមច្បាប់សហរដ្ឋអាមេរិក ដែលក្នុងនោះរួមមានការផាកពិន័យផ្នែករដ្ឋបាល និងការដាក់ពិន័យផ្នែកព្រហ្មទណ្ឌជាដើម។ លោកបន្តថា ទឹកប្រាក់ដែលក្រុមហ៊ុនចិនទាំងនោះ បានគេចវេះក្នុងការបង់ពន្ធដល់អាជ្ញាធរអាមេរិកមានចំនួនរាប់សែន រហូតដល់រាប់លានដុល្លាអាមេរិក ហើយទំនិញដែលក្រុមចិនទាំងនោះនាំចូលមានដូចជា ឈើក្ដារធ្វើកម្រាលឥដ្ឋ ទំពក់ដែកព្យួរខោអាវ អាស៊ីតអាម៉ីណូ (Amino Acid) ម្សៅអាហារធ្វើពីពោត ស្រូវ ឬដំឡូង និងបំពង់ដែកថែបជាដើម។
ទាក់ទងនឹងរឿងនេះដែរ អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា លោក ផៃ ស៊ីផាន បដិសេធថា មិនបានដឹងព័ត៌មាននេះទេ ប៉ុន្តែលោកធ្លាប់ប្រាប់អាស៊ីសេរីកាលពីពេលថ្មីៗនេះថា កម្ពុជាស្វាគមន៍ចំពោះការស្រាវជ្រាវស៊ើបអង្កេតរបស់អាជ្ញាធរអាមេរិកទាក់ទងនិងការលើកឡើងដែលថា មានក្រុមហ៊ុនចិនមួយចំនួនបានប្រើប្រាស់ទឹកដីកម្ពុជា ក្នុងការនាំទំនិញដែលផលិតក្នុងប្រទេសចិនទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក ដោយរំលោភច្បាប់ពន្ធដារសហរដ្ឋអាមេរិក។ លោកបានហៅអំពើទាំងនោះថា ជាបទឧក្រិដ្ឋហើយកម្ពុជាមិនបានចូលរួមពាក់ព័ន្ធនោះទេ។ លោកបន្តថា ការបញ្ចេញទំនិញមិនបានផលិតនៅកម្ពុជាហើយបិទស្លាកកម្ពុជា ដើម្បីនាំចូលទៅប្រទេសដទៃទៀត គឺជាអំពើឧក្រិដ្ឋ។ លោកថា កម្ពុជាចង់បាននូវកិច្ចសហប្រតិបត្តិការដែលបង្កើនទំនាក់ទំនងល្អក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្មរវាងប្រទេសទាំងអស់ ដោយរាប់ទាំងអាមេរិកនិងប្រទេសចិនផងដែរ។
ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានរយទ័រ (Reuters) ផ្សាយឱ្យដឹងថា តំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសក្រុងព្រះសីហនុ ដែលគ្រប់គ្រងដោយក្រុមហ៊ុនចិន គឺជាការវិនិយោគរួមគ្នារវាងប្រទេសចិននិងកម្ពុជា ក្នុងកម្មវិធីនៃគំនិតផ្ដួចផ្ដើមខ្សែក្រវាត់និងផ្លូវរបស់ចិន ហើយតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសនោះ ផលិតវាយនភណ្ឌ សំលៀកបំពាក់ និងរបស់ប្រើប្រាស់ធ្វើពីស្បែកជាដើម។
ក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មនៃការអនុគ្រោះពន្ធ GSP របស់អាមេរិក ដែលបានពង្រីកបន្ថែមកាលពីឆ្នាំ២០១៦ សហរដ្ឋអាមេរិក អនុញ្ញាតឱ្យកម្ពុជានាំចូលទំនិញដែលផលិតក្នុងប្រទេសកម្ពុជាទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិកដោយរួចពន្ធ នូវទំនិញមួយចំនួនដូចជា កាតាប កាបូប វ៉ាលី និងរបស់របរមួយចំនួនទៀតដែលធ្វើពីស្បែក៕
https://www.rfa.org/khmer/news/politics/US-China-in-Cambodia-trade-06192019111838.html?fbclid=IwAR0GDhlMByr6Q2jJJNW_1hnqTAVbypBNbGtncq5DgOPVpCBmLuWJ3kJGSYQ
Love Island’s literary forebears, from Eden to The Tempest
Mindless reality TV? Far from it. The exploits of Mollie-Mae and co are straight out of “Paradise Lost”
TIM SMITH-LAING | JUNE 19TH 2019
It took a long time to get “Love Island” right. The first series, made about 6,000 years ago, had only two contestants. Sure, with the benefit of hindsight that sounds like a rookie error, but it was a huge improvement over the pilot. That featured a lonely single man, wandering aimlessly round Paradise under the watchful eye of the show’s creator. It’s amazing that anyone saw the nugget of a good idea in there at all.
So the two-person version was a mammoth improvement. Original contestant Adam came back to be paired off with newcomer Eve. They were, quite literally, made for each other, but personality-wise, they were bubble heads at best. Whereas viewers of the fourth series of “Love Island” in 2018 kicked up a fuss when Hayley asked “What’s Brexit?”, Adam and Eve knew quite literally nothing. On the other hand, they were hot, and that’s all anyone really cared about. As celeb columnist John Milton put it in “Paradise Lost” (1674), they were “the loveliest pair / That ever since in loves embraces met”. Adam had a “fair large front and eye sublime”, and his hair was a perfect mass of “hyacinthine locks; Eve had “golden tresses”, worn bed-head style “in wanton ringlets” all the way “down to the slender waist”. There was no pandering to pre-watershed sensibilities about nudity either: it was like they didn’t even know what clothes were. But then it was, I suppose, a more innocent time.
As we all know, that series ended with both contestants getting kicked off the show for rule-breaking. Yes, they ate of the fruit of the Tree of Knowledge, but the real problem was that Adam and Eve broke the cardinal rule of reality TV: they tried to hide from the viewers. As soon as they did, they were out on their ears faster than you can say “Angel with a flaming sword”. Life in the public eye gave Adam and Eve all sorts of problems: they endured labour and pain, and family strife worthy of the Jeremy Kyle show when their sons, Cain, went down for murdering his own brother.
Forbidden fruit Joe and Lucy, contestants on “Love Island”, get to know one another
Cut to 2019, and “Love Island” series five (depending how you count it, obviously) is in full swing. Though there have been some big changes, the bare bones of the format are still the same: hot people, mostly with a certain blank-slateness to them, looking for love under omnipresent surveillance and the continuous threat of exile. Callum got dumped on day five, for the sin of being a too old, at 28, and for not having enough “chat”. He was joined on day nine by Sherif, who was kicked off for no less a crime than publicly kicking Molly-Mae in the privates. As for everyone else, as of week three, it’s still all to play for.
To its detractors, “Love Island” symbolises all that is bad and addictive about reality TV. But it is so popular in part because it invokes a mythical archetype of the island that is almost as old as human culture itself: a place, cut off from the outside world, in which society shows up in miniature, as if beginning again, in ways that put human nature under the microscope for all to see. For, though Eden is not an island, insularity and isolation are the true meaning of Paradise. Four-thousand years old, the word itself is proto-Iranian for a walled garden: parādaiĵah. There, as in the “Love Island” villa, what matters is cutting the participants off from everything else, seeing if malign influences can make their way in, or, if they cannot, how humans will act when left to their own devices away from normal life.
Needless to say, the Paradise myth – which most likely found its final Biblical form some time in the seventh or sixth century BC – holds a privileged place in the Western imagination. But it was Plato who helped morph it into its island form, under the name of Atlantis. Writing in the fifth and fourth centuries BC, Plato mentioned it in several of his dialogues as a “great and marvellous power” with a vast empire, countered only by the more perfect society to be found in Athens. Once defeated by the Athenians, the Atlanteans retreated to their island, only for it to be sunk in a single day by the gods. It was by no means the ideal society in Plato’s view, but its afterlife saw it become the template for a rash of fables about islands where man might flourish in all his perfection.
Coupling up Prospero introduces Miranda to Antonio
In the 16th century, Atlantis returned thanks to philosopher and statesman Thomas More, who invented a new name for it, “Utopia”: a pun on the Ancient Greek for both “No-place” (oú topos) and “Good place” (eutopos). Published in 1516, More’s fable told the story of an island kingdom that had deliberately divided itself from the mainland in order to protect its perfect society. With a rigidly maintained population, it is a place without private property of any kind, in which everyone, women included, must learn a trade and grow crops. In contrast to the bling and bikinis of “Love Island”, gold is so disdained in Utopia that it is used for chamber pots and prisoners’ chains; people wear the same simple clothes, shun riches and live, essentially, perfect lives. It is a regime that – as long as you are not one of the slaves – ensures an existence without want or inequality.
Few books have been more influential. The legacy of “Utopia” can be traced in almost every island narrative since, from the slew of 16th- and 17th-century books, like Francis Bacon’s “New Atlantis”, that followed on its heels, right up to modern sci-fi and fantasy. But there is, of course, a darkness at its heart. Perfection comes at a price. Just as in “Love Island”, and in Eden before it, everyone in Utopia is under observation all the time, “in the present sight and under the eyes of every man”, so that there can be no “occasion of vice or wickedness, no lurking corners, no places of wicked councils or unlawful assemblies”. More does not mention if, as on “Love Island”, masturbation is forbidden, but you can bet that if Utopia had swimming pools they would be as strictly time-limited as those on “Love Island”, lest anyone have a truly private conversation. As in all the darker visions of perfected society that have followed in its wake, “Utopia” has dystopia at its heart.
Look closely, and you can see the same dynamic in what may be “Love Island”’s truest ancestor: Shakespeare’s “The Tempest”. The story of Duke Prospero of Milan who winds up cast away on a desert island with his baby daughter Miranda, having been usurped by his conniving brother Antonio, “The Tempest” shows a micro-dictatorship in action. It is one, though, in which all surveillance and manipulation is directed towards one goal: coupling up. Having engineered the shipwreck of Antonio, Alonso the King of Naples, and Alonso’s son Ferdinand on the island, Prospero does everything he can to ensure Ferdinand and Miranda fall in love – ensuring his triumphant return to Milan – even as he ups the drama in ways every bit as calculated as “Love Island”’s challenges, pretending to thwart the match by any means. Never out of sight of Prospero or Ariel, Ferdinand and Miranda, like our modern contestants, have almost no option but to become the happy couple.
Hell hath no Fury Maura woos Tommy Fury – unsuccessfully
In the centuries after “The Tempest”, island literature came to be dominated by a curiously loveless model: Daniel Defoe’s “Robinson Crusoe”. Published in 1719, “Crusoe”, more than any book before or since, helped cement the island as a special focus for the human imagination, but it did so entirely without romance. Central to Robinson’s story was not love, but the quest to recreate society for himself from the wreckage of his ship. Crusoe succeeds, and even finds companionship in the form of “Friday”, a prisoner rescued from cannibals and named after the day of his salvation.
But where do you go from there? Though Robinson swiftly acquired mythic status, his island was never a love island – at least not until other writers came along to recast it. Crusoe’s island crops up again and again in books and TV, from “Swiss Family Robinson” by Johan Wyss (1812) through to “Gilligan’s Island” and, of course, “Lost”. My personal favourite is Kurt Vonnegut’s “Galapagos”, published in 1985. In the wake of a global financial crisis and a virus that has led to widespread sterilisation, Vonnegut’s castaways, marooned on the Galapagos islands, become the only human beings left anywhere on Earth. It takes them a million years of breeding, but at the end of it they have made what seems to a pretty good world. Evolved for marine life, they have become furry, streamlined and tranquilly brainless, content to sun themselves on the beach and catch fish. Without war, poverty and all the social vices that go with them, it is certainly one vision of utopia.
I will leave it to you to imagine which version of the island myth the current “Love Island” contestants would live out if they really were marooned on an island. As for a million years of evolution, who knows where the current crop of tip-top physical specimens could take us. With scientist Yewande in the mix (series five’s answer to Dr Alex), it would be unfair to call the contestants brainless, but after the revelation that Anton’s mum shaves his bum for him, it seems they’re already furrier than you might think.
Tim Smith-Laingis a writer and critic based in London
GETTY
DESIGNER JAKE READ
BRIDGEMAN
https://www.1843magazine.com/features/love-islands-literary-forebears-from-eden-to-the-tempest?fbclid=IwAR0S96s70n323Y1Nu7Wo_egJzcf-duwIGkKRCWT7MiSGuX3P2QygUd8WW-k
ទូតអាមេរិក និងចិនបន្តសង្គ្រាមតាមហ្វេសប៊ុកពីជម្លោះពាណិជ្ជកម្មរវាងប្រទេសទាំងពីរ
ដោយ មាន ឫទ្ធិ
2019-06-20 អ៊ីម៉ែល មតិ Share បោះពុម្ព
សង្គ្រាមពាក្យសម្តីរវាងស្ថានទូតអាមេរិក និងចិន ជុំវិញជម្លោះពាណិជ្ជកម្មរវាងមហាយក្សចិន និងសហរដ្ឋអាមេរិក នៅមិនទាន់បិទបញ្ចប់នៅឡើយទេ។ ស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកប្រចាំក្រុងភ្នំពេញ បានចេញសេចក្ដីពន្យល់សង្ខេបមួយជុំវិញមូលហេតុដែលនាំឱ្យកើតមានជម្លោះពាណិជ្ជកម្មរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងចិនបច្ចុប្បន្ននេះ ក្រោយចិនចោទអាមេរិកថា ជាអ្នកបង្ក។
ស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកប្រចាំក្រុងភ្នំពេញ សរសេរយ៉ាងខ្លីលើទំព័រហ្វេសប៊ុក (Facebook) ផ្លូវការ កាលពីថ្ងៃទី១៩ មិថុនា ថា មានការពិភាក្សាគ្នាច្រើនស្ដីពីទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្មរវាងអាមេរិក និងចិន។ ដូច្នេះ ស្ថានទូតពន្យល់ថា សហរដ្ឋអាមេរិក ចង់ឃើញមាននូវទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្មមួយជាមួយចិនប្រកបដោយភាពយុត្តិធម៌ ឬស្មើភាពទាំងសង្ខាង ហើយថា វត្ថុបំណងនៃការចរចាពាណិជ្ជកម្មជាមួយចិននាពេលនេះ គឺដើម្បីធានាថា ប្រទេសចិន អនុវត្តស្របតាមបទប្បញ្ញត្តិរបស់អង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក ឬហៅថា WTO ដែលចិនបានចូលជាសមាជិកកាលពីឆ្នាំ២០០១ កន្លងទៅ។ សេចក្តីពន្យល់នេះ ទំនងជាការឆ្លើយតបទៅនឹងអត្ថបទរបស់ឯកអគ្គរដ្ឋទូតចិនប្រចាំកម្ពុជា។
កាលពីថ្ងៃទី១៥ មិថុនា ឯកអគ្គរដ្ឋទូតចិនប្រចាំកម្ពុជាលោក វ៉ាង វិនទៀន (Wang Wentian) បានសរសេរអត្ថបទមួយជាភាសាចិន និងបកប្រែជាភាសាខ្មែរ បង្ហោះនៅទំព័រហ្វេសប៊ុកផ្លូវការរបស់ស្ថានទូតចិនប្រចាំកម្ពុជា ក្រោមចំណងជើងថា «ព្រិលក្រាស់សង្កត់ពីលើស្រល់ តែស្រល់នៅតែឈរត្រង់យ៉ាងរឹងមាំ»។ ក្នុងអត្ថបទនោះ ឯកអគ្គរដ្ឋទូតចិនលោក វ៉ាង វិនទៀន បានសរសេររិះគន់សហរដ្ឋអាមេរិកធ្ងន់ៗ ដោយចោទប្រកាន់ថា សហរដ្ឋអាមេរិក គឺជាដើមចមនៃជម្លោះពាណិជ្ជកម្មរវាងចិន និងអាមេរិកនេះ និងថាសហរដ្ឋអាមេរិកជា «បុគ្គលបង្កភាពស្មុគស្មាញ» ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក និងរបៀបរៀបរយពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ។ ឯកអគ្គរដ្ឋទូតរូបនេះ បញ្ចេញសារជំនួសឱ្យជំហរកម្ពុជា ថា ប្រទេសចិននឹងចាប់ដៃជាមួយកម្ពុជា រួមជាមួយប្រទេសដទៃ ដើម្បីរួមគ្នាថែរក្សាប្រព័ន្ធពហុភាគីនិយម និងរបៀបរៀបរយនៃពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ។
គិតមកទល់ម៉ោងផ្សាយនេះ របបក្រុងភ្នំពេញ នូវមិនទាន់បញ្ចេញប្រតិកម្មផ្លូវការណាមួយជុំវិញសង្គ្រាមពាក្យសម្តីចុងក្រោយ រវាងស្ថានទូតទាំងពីរនេះ ដោយប្រើប្រាស់បណ្ដាញសង្គម នៅឡើយទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកនាំពាក្យរបបក្រុងភ្នំពេញ លោក ផៃ ស៊ីផាន ថ្លែងប្រាប់អាស៊ីសេរីតាមទូរស័ព្ទកាលពីថ្ងៃទី១៨ មិថុនា ថា កម្ពុជាមិនចង់ឃើញប្រទេសមហាអំណាចទាំងពីរយកប្រទេសខ្លួនធ្វើជាកន្លែងប្រជែងនៃឥទ្ធិពលរវាងប្រទេសទាំងពីរនេះទេ និងចង់ឃើញមានការសម្របសម្រួលរវាងភាគីទាំងពីរដោះស្រាយបញ្ហានេះ៖ «ចំពោះកម្ពុជា យើងជាប្រទេសមួយយើងគោរព។ យើងសុំឱ្យភាគីទាំងពីរហ្នឹងទៅរកច្រកណាមួយដើម្បីសម្របសម្រួលក្នុងបញ្ហាប្រឈមក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្មនេះឯង។ ការប្រឈមក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្មរវាងអាមេរិក និងចិន គ្មានពីណាមួយឈ្នះទេ។ ភាគីទាំងពីរនេះគឺចាញ់ ហើយយើងជឿថា សហរដ្ឋអាមេរិក និងចិន គឺមានសមត្ថភាពក្នុងការដោះស្រាយ»។
យ៉ាងណាក៏ដោយ លោក ផៃ ស៊ីផាន បានបង្ហាញជំហរគាំទ្រចិនដែលចោទថា សហរដ្ឋអាមេរិកគឺជាអ្នកបង្ករឿងឱ្យមានជម្លោះពាណិជ្ជកម្មនេះឡើង។ លោកសំណូមពរឱ្យប្រទេសមហាអំណាចទាំងពីរ កុំប្រើប្រាស់ទឹកដីកម្ពុជា ធ្វើជាមូលដ្ឋាននៃការប្រកួតប្រជែងឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួន។
ផ្ទុយពីការចោទប្រកាន់របស់ចិន និងលោក ផៃ ស៊ីផាន នេះ ស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកពន្យល់ថា ខ្លួនចង់ឃើញចិនបញ្ឈប់ការអនុវត្តពាណិជ្ជកម្ម និងការវិនិយោគដែលមានលក្ខណៈប្រឆាំងនឹងការប្រកួតប្រជែង និងមិនស្មើភាព ហើយចង់ឃើញចិនគោរពតាមការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្លួនក្នុងការបើកចំហទីផ្សារ។ សហរដ្ឋអាមេរិកពន្យល់ថា មូលហេតុដែលនាំឱ្យមានជម្លោះពាណិជ្ជកម្មនេះឡើង គឺដោយសារតែចិន បានអនុវត្តនូវគោលនយោបាយពាណិជ្ជកម្មមិនស្មើភាព ប្រឆាំងនឹងការប្រកួតប្រជែង ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់អាជីវកម្មរបស់ខ្លួន។ សហរដ្ឋអាមេរិក ផ្ដល់អំណះអំណាងថា ទង្វើរបស់ចិនទាំងនោះរួមមានដូចជា៖ ការលួចកម្មសិទ្ធិបញ្ញា ការសម្ងាត់ពាណិជ្ជកម្ម និងព័ត៌មានពាណិជ្ជកម្មរបស់អាមេរិកពីសំណាក់ភាគីចិន។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ដំណើរការច្បាប់ និងបទប្បញ្ញត្តិរបស់ចិន មានការរើសអើងប្រឆាំងនឹងក្រុមហ៊ុនបរទេស ដោយបានតម្រូវឱ្យមានការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យា ឬបង្ខំឱ្យផ្ដល់អាជ្ញាប័ណ្ណមិនស្របតាមលក្ខខណ្ឌទីផ្សារ ដែលផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ឧស្សាហកម្មចិន។ ស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិក ក៏លើកឡើងដែរថា រដ្ឋាភិបាលចិនជាអ្នកនៅពីក្រោយការវាយប្រហារប្រព័ន្ធព័ត៌មានវិទ្យា ធ្វើចារកម្ម ដើម្បីទទួលបាននូវបច្ចេកវិទ្យាចុងក្រោយរបស់អាមេរិក យកទៅគាំទ្រដល់ក្រុមហ៊ុនចិននិងថាភាគីចិនមានការរឹតត្បិតវិនិយោគបរទេស។
អ្នកជំនាញវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយ លោក ឯម សុវណ្ណារ៉ា ប្រាប់អាស៊ីសេរីតាមទូរស័ព្ទកាលពីថ្ងៃទី ១៨ មិថុនាថា កម្ពុជាគួរតែបង្ហាញពីភាពអព្យាក្រឹតរបស់ខ្លួនលើបញ្ហានេះ ជាជាងទៅចោទប្រកានភាគីណាមួយនោះ៖ «នៅក្នុងជម្លោះពាណិជ្ជកម្មរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងចិននេះ កម្ពុជា គឺជារដ្ឋនៅតែទទួលការរងគ្រោះនៃឥទ្ធិពលជម្លោះពាណិជ្ជកម្មរវាងមហាអំណាចទាំងពីរ មិនអាចគេចផុតទេ ពីព្រោះកម្ពុជាយើងអត់ទាន់មានសមត្ថភាពរឹងមាំ ដែលធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចខ្លួនអាចឯករាជ្យ លែងពឹងពាក់មហាអំណាចទាំងនឹងបាន។ យើងនៅតែទទួលរងឥទ្ធិពល»។
លោក ឯម សុវណ្ណារ៉ា យល់ថា ក្នុងបញ្ហានេះ កម្ពុជាគួរតែរក្សាជំហររវាងប្រទេសទាំងពីរឱ្យមានតុល្យភាព ហើយកម្ពុជាគួរតែងាកទៅរកប៉ូលនយោបាយផ្សេង ដែលអាចដោះស្រាយបញ្ហាឥទ្ធិពលនៃជម្លោះពាណិជ្ជកម្មរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងចិននេះ។
សង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មរវាងចិន និងសហរដ្ឋអាមេរិក បានផ្ទុះឡើងកាលពីឆ្នាំ២០១៨ កន្លងទៅ ក្រោយសហរដ្ឋអាមេរិកបានដំឡើងពន្ធរហូតដល់ ២៥ %លើទំនិញរបស់ចិននាំចូលសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលមានតម្លៃដល់ទៅជាង ២៥០ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក។ ទំនិញទាំងនោះរួមមាន គ្រឿងអេឡិចត្រូនិក ចំណែកយន្តហោះ ឧបករណ៍បរិក្ខារពេទ្យ ដែក និងអាលុយមីញ៉ូមជាដើម។ ជាការឆ្លើយតបវិញ ចិនបានដំឡើងពន្ធពី ៥ % ទៅ ២៥ % លើមុខទំនិញរបស់អាមេរិកនាំចូលប្រទេសចិនវិញ ដែលមានតម្លៃសរុបជាង ១១០ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក ផ្តោតលើផលិតផលកសិកម្ម សារធាតុគីមី ធ្យូងថ្ម និងគ្រឿងបរិក្ខារពេទ្យជាដើម។ ប្រធានាធិបតីចិន និងអាមេរិក គ្រោងជួបចរចាគ្នាឡើងវិញជុំវិញជម្លោះពាណិជ្ជកម្មនេះ នៅឯកិច្ចប្រជុំកំពូលរបស់ក្រុមប្រទេសដែលមានឧស្សាហកម្មជឿនលឿន ហៅកាត់ថា G 20 ដែលនឹងប្រព្រឹត្តិទៅនៅប្រទេសជប៉ុន នៅចុងខែមិថុនានេះ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
https://www.rfa.org/khmer/news/politics/US-China-trade-conflict-06202019042617.html
ព្រឹត្តិការណ៍កម្ពុជាប្រចាំថ្ងៃ Podcastវាសនាព្រៃឡង់នឹងទៅយ៉ាងណាក្រោយការមើលឃើញផ្ទុយគ្នាជុំវិញការកាប់ឈើ?
ដោយ អេង គីមហុង
សហគមន៍ព្រៃឡង់ និងក្រសួងបរិស្ថាននៅតែមើលឃើញផ្ទុយគ្នាជុំវិញការកាប់ឈើនៅតំបន់ព្រៃឡង់។ ជាក់ស្ដែងកាលពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ សហគមន៍ព្រៃឡង់បានសម្ដែងក្ដីព្រួយបារម្ភចំពោះការកាប់ឈើក្នុងតំបន់ព្រៃឡង់មានការកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំង ហើយអំពាវនាវឲ្យអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធមានវិធានការជាបន្ទាន់។ តែអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានបានចេញមុខច្រានចោលចំពោះក្ដីព្រួយបារម្ភនេះ។ សម្រាប់ក្រសួងបរិស្ថានគ្មានបទល្មើសកាប់ឈើណាធ្ងន់ធ្ងរដូចការរកឃើញរបស់សហគមន៍ព្រៃឡង់ឡើយ។ ដូច្នេះ វាសនាព្រៃឡង់នឹងទៅយ៉ាងណាក្រោយការមើលឃើញផ្ទុយគ្នាជុំវិញការកាប់ឈើបែបនេះ?
http://km.rfi.fr/cambodia/daily-event-19-06-2019?fbclid=IwAR3j2BITTOKnDJBMwmTHjPLc2ArPS5etNfla02b20K1HLIwNZzBeaGmHNoI
8 Ways to Burn Belly Fat Without Running or Dieting
Peter Olszewski
13 hrs ·
Thank Christ we can’t remember being born.
Coz there we are, happily ensconced and floating in an amniotic sac in the womb, all amenities instantly provided, perfect temperature control, all is beautifully well as you float, float, float and then suddenly there’s an almighty upheaval and spasms galore with blood and fluid gushing everywhere and some relentless unseen force is pushing you down a burrow, pushing, pushing, pushing until suddenly your little head pops out of the burrow and you sense these giant creatures in gowns and masks staring down at you, then grabbing you , pulling you out of the burrow without any beg pardons, holding you upside down by your feet and smacking your tiny little delicate and unprotected arse…
No bloody wonder you start screaming, squalling and hollerin’.
Foetus rights right now!
Peter Olszewski
16 hrs ·
Self-Help Guru Convicted on All Charges in Sex Trafficking Case
A self-help guru whose influence extended to a number of Hollywood celebrities has been found guilty on all charges in his sex trafficking case. The AP reports that Keith Raniere was found guilty in a New York court of manipulating his female devotees — a group that included heiresses and Hollywood actresses — into what prosecutors described as sex slaves.
Raniere’s sentencing is set for Sept. 25. He reportedly plans to appeal his conviction.
“Raniere, 58, once had an international following with a foothold in Hollywood with his self-help group, called NXIVM,” the AP reports. “His adherents included TV actress Allison Mack, best known for her role as a friend of a young Superman in the series ‘Smallville’; a Seagram’s liquor fortune heiress, Clare Bronfman; and a daughter of TV actress Catherine Oxenberg of ‘Dynasty’ fame.”
Brooklyn U.S. Attorney Richard Donoghue said outside court, “Raniere was truly a modern-day Svengali.” He called Raniere a lying manipulator who “ruined marriages, careers, fortunes and lives.”
The report adds: “Among the more damning allegations against Raniere were that he had some women branded with his initials and that he started having sex with a follower when she was 15. Prosecutors said he took a series of nude photos of the teen that were shown at trial, one by one, to the eight women and four men who comprised the jury.”
Preap Kol is with Meas Nee and 2 others.
4 hrs ·
….ភ្លើងឆេះផ្ទះ ពិតជាធ្ងន់ជាង លិចទូកកណ្តាលទន្លេ…
ខ្ញុំមានក្តីរំភើពរីករាយជម្រាបជូនបងប្អូនជនរួមជាតិមេត្តាជ្រាបថា គិតមកដល់ម៉ោងនេះ គឺ១ថ្ងៃគត់នៃយុទ្ធនាការរៃអង្គាសប្រាក់ ដើម្បីជួយសម្រាលបន្ទុកដល់ លោក បណ្ឌិត មាស នី (ដែលជាអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវសង្គម និងអ្នកវិភាគ) ខ្ញុំបានទទួលប្រាក់សរុបបានចំនួន 5,188.67 USD ដុល្លាអាមេរិក (ក្នុងនោះ 4,474.70 USD តាមរយ:លេខអាខោន ABA និង 713.97 USD តាមរយ:អាខោន Wing)។
ការចូលរួមរបស់បងប្អូនជនរួមជាតិ ឆ្លើយតបទៅនិងការអំពាវនាវរបស់ខ្ញុំ ពិតជាបានផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់ លោក បណ្ឌិត មាស នី និងបញ្ញាវន្តខ្មែរជាច្រើននាក់ និងបង្ហាញថាខ្មែរយើងមានទឹកចិត្តជួយគ្នាពេលជួបគ្រោះអាសន្ន។ ទិដ្ឋភាពនេះ ក៏បានបង្ហាញផងដែរអំពីការជឿរទុកចិត្តមកលើរូបខ្ញុំ ទើបបងប្អូនជាច្រើននាក់បានធ្វើការបរិច្ចាកប្រាក់ដោយគ្មានភាពស្ទាក់ស្ទើរ ឬរារែកឡើយ។
ខ្ញុំនឹងបន្តយុទ្ធនាការរៃអង្គាសប្រាក់នេះ និងហូតដល់ថ្ងៃទី ១ ខែកក្តដា ២០១៩ ដែលជាច្ងៃចុងក្រោយ និងជាថ្ងៃដែលខ្ញុំប្រគល់ប្រាក់សរុបបានពីការរៃអង្គាសទាំងអស់ ជូនដល់លោក បណ្ឌិត មាស នី ដោយផ្ទាល់ ដោយភ្ជាប់ជាមួយនិងរបាយការណ៍ធនាគារ និង ក្រុមហ៊ុន Wing និងដោយមាន លោក បណ្ឌិត ប៉ា ចន័្ទរឿន និង លោក បណ្ឌិត ឡៅ ម៉ុងហៃ ដែលជាក្រុមការងារ ធ្វើជាសាក្សីដឹងឮ។
ដូច្នេះសម្រាប់បងប្អូនជនរួមជាតិ ដែលមានទឹកចិត្តចង់ចូលរួមចំណែកបរិច្ចាកប្រាក់ សូមមេត្តាផ្ញើរតាមមធ្យោបាយដូចខាងក្រោម ៖
1. អាខោន ABA លេខ: 000924444
2. អាខោន Wing លេខ: 03053283 (វេរលុយចូលអាខោននេះ)
3. អាខោន ACLEDA លេខ: 28000014055818
ខ្ញុំសូមថ្លែងអំណរគុណក្នុងនាមខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ផង និងជំនួសឲ្យ លោក បណ្ឌិត មាស នី និងក្រុមគ្រួសារគាត់ផង។ ខ្ញុំក៏សូមថ្លែងអំណរគុណដល់បងប្អូនខ្មែរនៅក្រៅប្រទេស ដែលបាននិងកំពុងជួយរៃអង្គាសប្រាក់ជួយដល់លោក បណ្ឌិត មាស នី តាមការសំណូមពររបស់ខ្ញុំផងដែរ។ សូមឲ្យស្មារតីខ្មែរជួយខ្មែរក្នុងគ្រាអាសន្ននេះស្ថិតស្ថេរក្នុងដួងចិត្តខ្មែរយើងជារៀងរហូត។ នេះជាឧ៌កាសល្អបំផុតដើម្បីយើងទាំងអស់គ្នា បង្ហាញនូវសាមគ្តីភាព និងផ្តល់កម្លាំងចិត្តជូនដល់បញ្ញាវន្ត ដែលបានធ្វើពលិកម្មសេចក្តីសុខផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីបុព្វហេតុជាតិ មាតុភូមិ។
បងប្អូន គ្រាន់តែជួយ Share ក៏ជាការរួមចំណែកជួយដល់យុទ្ធការនេះដែរ។
សូមអរព្រះគុណ និងអរគុណ!
Are you the same David Wilson who reported
In the business section of the daily telegraph regarding the miselling of interest rate swaps in the mid millennium?
No
Hi David, I saw your query on HARO about farmer antics. I have some good stories! Please email me.